Skóra naczyniowa – podłoże dla rozwoju trądziku różowatego

Acne rosacea to często spotykany problem w grupie pacjentów w wieku powyżej 30 lat. W szczególności rozwija się u osób starszych, szczególnie kobiet, a zaniedbany niesie za sobą nieprzyjemne konsekwencje. Etiopatogenez trądziku różowatego znacząco różni się od trądziku pospolitego, mając swoje podłoże w zaburzeniach naczyniowych.

Charakterystycznymi objawami choroby są:

• zaczerwienienie twarzy w obrębie nosa, policzków, czoła i brody
• przewlekły rumień
• teleangiektazje (sieć popękanych naczynek krwionośnych)
• zmiany zapalne z grudkami i krostkami
• zmiany przerostowe, głównie w obrębie nosa (rhinophyma) (w ostrych, nieleczonych postaciach trądziku różowatego)

Aby zgłębić i zrozumieć problem trądziku różowatego, warto przyjrzeć się przyczynom powstawania zmian naczyniowych. Zalicza się do nich uwarunkowanie genetyczne, rozregulowany układ immunologiczny, zaburzona homeostaza organizmu i zbyt agresywna pielęgnacja. Przyczyny te mogą zaistnieć na skutek braku odpowiedniej świadomości i narażania się na pewne czynniki, takie jak drażniące chemikalia, fizyczne i mechaniczne uszkadzanie skóry, alergeny, intensywny wysiłek fizyczny, zmiany temperatur ( w przypadku nadwrażliwości nerwów czuciowych), bytujące na skórze organizmy (Demodex folliculorum – nużeniec ludzki), zakażenie Helicobacter Pylori.

Znając przyczynę zaostrzającą stan zapalny, należy w pierwszej kolejności wykluczyć lub maksymalnie ograniczyć te czynniki. Osoby borykające się z problemem trądziku różowatego powinny unikać nagłych zmian temperatur, ale również gorąca (sauna, zbyt ciepła kąpiel). W diecie należy wykluczyć czerwone wino oraz inne alkohole, gorące i ostre potrawy, jak również produkty stymulujące uwalnianie histaminy ( wędzone mięsa, sery, fast foody, orzechy, kakao, cytrusy, pomidory, truskawki i inne).

Pielęgnacja domowa powinna być oparta na produktach łagodnych, wspierających ochronę bariery naskórkowej. Substancje powinny być nakierowane na działanie przeciwzapalne i antyoksydacyjne. Bardzo ważne, aby zabezpieczać skórę przed czynnikami atmosferycznymi, stosują kremy z wysoką ochroną UV oraz zimą kremy typu cold krem. W preparatach do pielęgnacji domowej należy szukać takich substancji, jak: kwas azelainowy, laktobionowy, ferulowy, witamina C, wąkrota azjatycka, ceramidy.

Współpraca gabinetowa z podopiecznym jest budowana na bazie szczegółowego wywiadu i na bazie stworzonego Beauty Planu. Zabiegi i substancje są dobierane w oparciu o podłoże problemu. Głównymi i najczęstszymi celami terapii będą:

• pogrubienie warstwy naskórka, jako ochrony i bariery dla płytko unaczynionej skóry
• wzmocnienie bariery hydrolipidowej
• uszczelnienie naczyń krwionośnych
• działanie łagodzące i przeciwzapalne redukujące rumień
• działanie antyoksydacyjne minimalizujące negatywny wpływ ROS
• edukacja w zakresie zdrowego stylu życia

Do najważniejszych substancji terapeutycznych zalicza się kwas azelainowy, kwas salicylowy, cynk, siarkę, laktoferynę, peptydy, witaminę C, glutation, olej z wiesiołka, argininę, siemię lniane, arnikę górską, kwercytynę, rutynę, krzem, ceramidy, kwasy GLA, NNKT, skwalen, glukonolakton, beta-glukan, witaminę E, witaminę B3.
Do najczęstszych zabiegów zalicza się peelingi chemiczne, zabiegi regenerująco – antyoksydacyjne, mezoterapię igłową, IPL, lampę Sollux z światłem niebieskim, zabiegi laserowe.

Aby zapobiec rozwojowi trądziku różowatego, warto wprowadzić działanie prewencyjne już na etapie pierwszych zmian naczyniowych. Zminimalizuje to dyskomfort i pogorszenie wyglądu skóry.

mgr kosmetologii
Karolina Pietruszka

Źródła:

• Gemza K, Surgiel-Gemza A., Trądzik różowaty – metody terapii oraz ocena skuteczności.
  Placek W, Wolska H, Trądzik różowaty – aktualne poglądy na etiopatogenezę i leczenie, Warszawa 2016